داستان ما

این روسری آشفته یک موی بلند است --- آشفتگی موی تو دیوانه کنندست // بالقوه سپید است ذن امام ذن این شعر --- موزون و مجلل شده و قافیه مند است // در فوج مدل های مدرنیته هنوز او --- ابروش کمان دارد و گیسوش کمند است // پرواز تماشایی مو های رهایش --- تصویر رها کردن یک دسته پرنده است // دل غرق نگاهی است که مابین دو پلکش --- یک قهوه ای سوخته خیرکننده است // با اخم به تشخیص پزشکان سرطانزاست --- خندیدن او عامل بیماری قند است // تصویر دلش با کمک چشم مسلح --- انگار که سنگی ته شیئی شکننده است // شاید به صنوبر نرسد قامتش اما --- نسبت به میانگین همین دوره بلند است // "ماه" است و بعید است که خورشید نداند --- میزان حضور وجودش چند به چند است // یلدا (1399/05/27)